Oswajanie stresu – to prosty przewodnik przybliżający zjawisko stresu z trzech perspektyw: ciała, emocji oraz pełnionych ról społecznych (np. środowiska pracy zawodowej). Znajdziesz tu ważne definicje, małą powtórkę z lekcji biologii, a przede wszystkim: różnorodne pomysły na ćwiczenia dla pracy ze stresem.
Badacze, na których odkryciach opiera się ta ściągawka to m.in: Hans Selye, Richard Lazarus oraz Robert Sapolsky, autor fantastycznej książki o psychofizjologii stresu: Dlaczego zebry nie mają wrzodów?
W materiale odpowiedzi na m.in następujące pytania:
Co się dzieje z Twoim organizmem w wyniku chronicznego stresu?
Jak zastosować Progresywną Relaksację Mięśni?
Co się składa na dobrą higienę snu?
Na czym polega akceptacja trudnych emocji i dlaczego to działa?
Jak zbudować własną strategię radzenia sobie ze stresem?
Stres to szczególna relacja między osobą a środowiskiem, którą osoba ta ocenia jako naruszającą albo przekraczającą jej możliwości i zagrażającą jej bezpieczeństwu.
Pętla stresu
Kiedy postrzegamy stres albo związane z nim konkretne objawy (w ciele, emocjach) jako niebezpieczne czy niepożądane, to wywołujemy wtórny stres i niepokój.
Zaczynamy stresować się stresem. Stajemy się coraz bardziej reaktywni i drażliwi na ten stan. Jedyną wygaszającą odpowiedzią na stan, jaki już zaistniał, może być jego akceptacja.
Myśl i emocja
Im silniejsza emocja związana z daną myślą, tym uporczywiej wraca ona do świadomości. Mówimy wtedy o ruminacji albo po prostu o myślach natrętnych (ang. intrusive thoughts). Porównanie do intruzów, jakie widać w wersji anglojęzycznej, jest bardzo na miejscu!
Kiedy przypisujemy takim myślą znaczenie, zwracamy na nie baczniejszą uwagę, zaczynamy z nimi walczyć – rośnie siła emocji przyklejonych do tych myśli. A sama myśl utrwala się. To jak walka z hydrą, ucinasz jednej myśli głowę (wypierasz ją, tłumisz) i możesz być pewny, że na jej miejscu wyrosną zaraz trzy nowe (lęki, zmartwienia, niepokoje, obsesje). Nie tędy droga!